Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης εγκαινιάζουμε μια νέα παρουσίαση-ανάλυση των τελικών των Ελλήνων πρωταθλητών, παραχωρώντας το βήμα στους ειδικούς κάθε αγωνίσματος. Τη στήλη εγκαινιάζει ο Άρης Καραγεώργος, ο οποίος μας μιλά για την προσπάθεια του Αλέξανδρου Παπαμιχαήλ στα 20 χλμ. βάδην.
Ο Αλέξανδρος έχει μεγάλη διάρκεια στο χώρο του βάδην. Αντιλαμβάνομαι ότι τα τελευταία χρόνια δεν είναι στην καλύτερη φυσική κατάσταση και είναι εξαιρετικά δύσκολο να διακριθεί.
Αγωνίστηκε, όμως, φιλότιμα και κατάφερε να τερματίσει. Ξέρετε, ποτέ δεν είναι εύκολο να ολοκληρώνεις τον αγώνα σου, πόσο μάλλον να τερματίσεις στις πρώτες θέσεις σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση.
Τον συγχαίρω για την προσπάθειά του και την παρουσία του σε αυτό πρώτο αγώνισμα του βάδην.
Ο Αλέξανδρος επιλέγει να επιτίθεται στο τέλος και να κερδίζει θέσεις όσο ο αγώνας πλησιάζει προς την ολοκλήρωσή του. Και στη Βουδαπέστη ακολούθησε μια έξυπνη, συντηρητική τακτική που τον οδήγησε σε έναν ευπρεπή τερματισμό.
Είναι σημαντικό να γνωρίζεις καλά τις αντοχές σου και να προσαρμόζεις την τακτική σου, γιατί έτσι θα πετύχεις ένα πλασάρισμα που πιθανόν να είναι υψηλότερο από τις πραγματικές σου δυνατότητες.
Για παράδειγμα, ο Ιάπωνας Κόκι Ικέντα ρίσκαρε, είχε γρήγορα περάσματα και τελικά τερμάτισε 15ος, ενώ προφανώς, οι δυνατότητές του ήταν για ψηλότερα. Ο Ικέντα έφυγε μπροστά χωρίς να είναι σαφώς καλύτερος από τους άλλους και εκ του αποτελέσματος η τακτική του αποδείχτηκε λανθασμένη. Σας το λέει αυτό ένας άνθρωπος που πάντα του άρεσε να ρισκάρει…
Όσον αφορά την τελική κατάταξη, επικράτησαν τα φαβορί. Τι εννοώ με αυτό: όλα τα αγωνίσματα έχουν εξελεγχθεί πάρα πολύ τα τελευταία 30 χρόνια. Δεν υπάρχουν μυστικά, οι μέθοδοι είναι κοινές και γνωστές σε όλους. Έτσι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, υπάρχουν πολλοί δυνατοί αθλητές σε κάθε αγώνισμα. Στο βάδην 15-20 άτομα είναι πολύ κοντά ο ένας στον άλλον. Ο Ολυμπιονίκης του 1980 τερμάτιζε σε 1:24 και περίπου με αυτό το χρόνο (1:24.26), ο Αλέξανδρος Παπαμιχαήλ κατατάσσεται 38ος!
Θα μου επιτρέψετε τρία ακόμα σχόλια. Το πρώτο για την τεχνική των αθλητών και τη στάση των κριτών. Η μόνη ομοιότητα με το βάδην περασμένων δεκαετιών είναι το τεντωμένο γόνατο. Το δεύτερο έχει να κάνει με το «διωγμό» του βάδην από το κεντρικό στάδιο, ακόμα και για τις απονομές. Και το τρίτο αφορά στη συμμετοχή πολλών Ελλήνων σε μεγάλες διοργανώσεις, και χωρίς να έχουν πιάσει το όριο, με πρόσκληση της World Athletics. Είναι κάτι που με ευχαριστεί να το βλέπω, καθώς στη δική μας εποχή «κοβόντουσαν» ως και αθλητές που πληρούσαν όλες τις προϋποθέσεις.
Ποιος είναι ο Άρης Καραγεώργος
Γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου του 1951 στο Τροβάτο Ευρυτανίας. Το 1965 μετακόμισαν οικογενειακώς στην Ηλιούπολη της Αττικής. Μαζί με τον αδερφό του Χρήστο ασχολήθηκαν με το βάδην και διέπρεψαν για δεκαετίες, πετυχαίνοντας πολλές πανελλήνιες και βαλκανικές νίκες. Μάλιστα, συχνά περνούσαν μαζί τη γραμμή του τερματισμού.
Το 1980 αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας, όπου τερμάτισε 15ος στα 20 χλμ βάδην, ενώ συμμετείχε και στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1982.
Πρωτοστάτησε στην διάδοση του βάδην γυναικών και στην εισαγωγή του αγωνίσματος στις εγχώριες διοργανώσεις. Επί μια 15ετία διετέλεσε ομοσπονδιακός προπονητής
