Αφιέρωμα Ολυμπιακοί Αγώνες (1952-1972): Η ελληνική σημαία επιστρέφει στο βάθρο των νικητών

Στην μεταπολεμική εποχή, ο ελληνικός στίβος επιστρέφει δυναμικά με μια πλειάδα εξαιρετικών αθλητών που πετυχαίνουν να προκριθούν στους τελικούς των αγωνισμάτων τους. Ηγετικές μορφές δύο επικοντιστές, ο Γιώργος Ρουμπάνης και ο Χρήστος Παπανικολάου που παλεύουν απέναντι στα… θηρία για να επαναφέρουν τη χώρα μας στον πίνακα των μεταλλίων. Μαζί τους αγωνιά όλη η Ελλάδα.

15^οι Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Ελσίνκι 1952

Ελληνικές συμμετοχές: 11 άνδρες

Μετάλλια: –

Το Ελσίνκι επρόκειτο να διοργανώσει τους Αγώνες του 1940 αντί του Τόκιο, απόφαση που λήφθηκε το 1938 μετά την έναρξη του 2^ου Κινεζο-ιαπωνικού πολέμου. Τελικώς, οι Φινλανδοί έγιναν αμφιτρύωνες των Ολυμπιακών Αγώνων το 1952 και αυτή ήταν η τελευταία φορά που η διοργάνωση φιλοξενήθηκε στην Ευρώπη δύο συνεχόμενες φορές.

Από ελληνικής πλευράς, συμμετείχαν μόνο άνδρες, με τον 38χρονο Νικόλαο Σύλλα να γίνεται ο τέταρτος Έλληνας που μετέχει σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες. Άξιο αναφοράς το γεγονός ότι η πρώτη από την τρίτη του συμμετοχή απείχαν 16 χρόνια, λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μάλιστα, ο Σύλλας κατάφερε για τρίτη φορά να προκριθεί στον τελικό της δισκοβολίας, ένα σημαντικό επίτευγμα.

Στον τελικό της σφαιροβολίας πέρασε και πάλι ο Κωνσταντίνος Γιαταγάνας, όπως και οι Ρήγας Ευσταθιάδης και Θεοδόσιος Μπαλάφας στο επί κοντώ. Στον ακοντισμό πήρε μέρος ο Αριστείδης Ρουμπάνης, μετέπειτα επιτυχημένος καλαθοσφαιριστής.

Οι θέσεις των Ελλήνων:

16^οι Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Μελβούρνη 1956

Ελληνικές συμμετοχές: 6 άνδρες

Μετάλλια: 1 χάλκινο

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξήχθησαν για πρώτη φορά στο νότιο ημισφαίριο, τέλη Νοεμβρίου και αρχές Δεκεμβρίου.

Η Ελλάδα έστειλε μια μικρή, αλλά ισχυρή ομάδα έξι ατόμων που έμελλε να επιστρέψει στην Αθήνα με το πρώτο μετάλλιο για τον στίβο από το 1912 και για τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα από το 1920. Τα κατάφερε ο Γιώργος Ρουμπάνης με άλμα 4.50 στον πολύωρο τελικό. Ο νικητής του αγώνα, Αμερικανός Μπομπ Ρίτσαρντς κινδύνεψε να μείνει εκτός τελικού κάνοντας δύο αποτυχημένες στα 4.00, αλλά τα κατάφερε με την τρίτη και στη συνέχεια πέρασε και το όριο πρόκρισης των 4.15. Στον τελικό, με το 4.50 ο Ρουμπάνης βρέθηκε προσωρινά στη δεύτερη θέση, αλλά ο Μπομπ Γκουτόφσκι ξεπέρασε το 4.53 και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο. Ο Ρίτσαρντς πέτυχε Ολυμπιακό ρεκόρ με 4.56.

Στον τελικό της σφαιροβολίας πέρασε ο Γιώργος Τσακανίκας, αλλά, αν και όγδοος, επιχείρησε μόνο τρεις βολές, καθώς έξι προσπάθειες είχαν δικαίωμα να κάνουν μόνο οι έξι πρώτοι της κατάταξης. Μάλιστα, ο τελικός έγινε την ίδια μέρα, αμέσως μετά τον τελικό.

Οι θέσεις των Ελλήνων:

17^οι Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Ρώμη 1960

Ελληνικές συμμετοχές: 19 άνδρες

Μετάλλια: –

Στη γειτονική Ιταλία η Ελλάδα έστειλε μια μεγάλη και φιλόδοξη ομάδα, αλλά οι προσδοκίες δεν δικαιώθηκαν, καθώς μόλις δύο προκρίθηκαν σε τελικό: ο Δημοσθένης Μαγκλάρας στο μήκος και ο Αντώνης Κουνάδης στο δίσκο, ενώ και η 4Χ100 μ. έκανε καλή εμφάνιση φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά, όπου πέτυχε τον ένατο καλύτερο χρόνο. Η ομάδα 4Χ400 μ., δεν πήρε μέρος στον προκριματικό γιατί ο Βασίλης Σύλλης τραυματίστηκε στο ζέσταμα.

Οι θέσεις των Ελλήνων:

18^οι Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Τόκιο 1964

Ελληνικές συμμετοχές: 6 άνδρες

Μετάλλια: –

Η Ιαπωνία έγινε η πρώτη ασιατική χώρα που φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, στην πρωτεύουσά της το Τόκιο. Οι αγώνες, που έγιναν τον Οκτώβριο για να αποφευχθεί η ζέστη και η υγρασία του καλοκαιριού, αλλά και οι τυφώνες του Σεπτέμβρη, ήταν οι πρώτοι που μεταδόθηκαν τηλεοπτικά μέσω δορυφόρου. Δεν έγινε δεκτή η Νότια Αφρική λόγω των φυλετικών διακρίσεων.

Η Ελλάδα συμμετείχε με μόλις έξι άνδρες, αλλά οι τρεις, Χρήστος Παπανικολάου, Χρήστος Πιερράκος και Γιώργος Τσακανίκας (για δεύτερη φορά) πέτυχαν να περάσουν στους τελικούς των αγωνισμάτων τους πιάνοντας τα σχετικά όρια πρόκρισης. Οι τελικοί των ρίψεων έγιναν και πάλι μετά το πέρας των προκριματικών.

Οι θέσεις των Ελλήνων:

19^οι Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Πόλη του Μεξικού 1968

Ελληνικές συμμετοχές: 9 άνδρες

Μετάλλια: –

Οι Αγώνες του υψόμετρου, του συνθετικού ελαστικού τάπητα, του ηλεκτρονικού χρονομέτρου, των μεγάλων ρεκόρ, της υψωμένης γροθιάς των Μαύρων Πανθήρων Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος, αλλά και της πρώτης επίδειξης δύναμης των Αφρικανών στις αποστάσεις.

Η Ελλάδα ξενύχτησε με την προσμονή της κατάκτησης μεταλλίου από τον Χρήστο Παπανικολάου στο επί κοντώ. O μετέπειτα παγκόσμιος ρέκορντμαν προκρίθηκε εύκολα στον τελικό με άλμα στα 4.90 και εκεί πέρασε εύκολα με την πρώτη τα 4.80, 5.00 και 5.15. Για το 5.25 και το 5.30 χρειάστηκε και δεύτερη προσπάθεια, αλλά υπερέβη τα 5.35 με την πρώτη και με αυτό το άλμα σκαρφάλωσε στη δεύτερη θέση. Όταν ο πήχης ανέβηκε στα 5.40, στον αγώνα είχαν απομείνει πέντε αθλητές. Ο Αμερικανός Μπομπ Σίγκρεν και ο Δυτικογερμανός Κλάους Σιπρόφκσι πέρασαν με τη δεύτερη το ύψος και ο Ανατολικογερμανός Βόλφγκανγκ Νόρντβιγκ με την τρίτη. Ο Παπανικολάου απέτυχε τρεις φορές και έμεινε με την πίκρα της τέταρτης θέσης.

Οι υπόλοιποι Έλληνες αθλητές αποκλείστηκαν στους προκριματικούς.

Οι θέσεις των Ελλήνων:

20^οι Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες

Μόναχο 1972

Ελληνικές συμμετοχές: 12 άνδρες

Μετάλλια: –

Η διοργάνωση σημαδεύτηκε από το τρομοκρατικό χτύπημα μελών της παλαιστινιακής οργάνωσης Μαύρος Σεπτέμβρης, που προκάλεσε το θάνατο έντεκα Ισραηλινών αθλητών και προπονητών και ενός Δυτικογερμανού αστυνομικού.

Η ελληνική ομάδα, αν και δεν κατέκτησε κάποια μετάλλιο, πραγματοποίησε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις της με τέσσερις προκρίσεις σε τελικούς και μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία από τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο, που αν και πέρασε στα ημιτελικά των 100 μέτρων με μία από τις καλύτερες επιδόσεις και πρόβαλε ως υποψήφιος ακόμα και για μετάλλιο, δεν μπόρεσε να αγωνιστεί λόγω τραυματισμού.

Την υψηλότερη θέση, 6^η, κατέλαβε ο Σταύρος Τζιωρτζής στα 400 μ. με εμπόδια, ενώ στους τελικούς προκρίθηκαν ακόμα ο Χρήστος Παπανικολάου στο επί κοντώ, ο Βασίλης Παπαδημητρίου στο ύψος και ο Σταύρος Μουταφτσίδης στη σφυροβολία.

Οι θέσεις των Ελλήνων:

1ο μέρος (1896-1912): Η ένδοξη αναβίωση και οι πρώτοι Έλληνες Ολυμπιονίκες.

2ος μέρος (1920-1948): Τα δύσκολα χρόνια των πολέμων και της ύφεσης.