Μία Γαλλίδα στην Αθήνα. Σαν τίτλος ταινίας. Πολλές, βέβαια, οι Γαλλίδες που ζουν μόνιμα στην πρωτεύουσα, αλλά σίγουρα δεν υπάρχει άλλη να εργάζεται στη Γαλλική Πρεσβεία, να είναι δρομέας και να έχει τρέξει τόσες φορές στον Ημιμαραθώνιο που διοργανώνει ο ΣΕΓΑΣ κάθε Μάρτιο στο κέντρο της πόλης.
Η Σοφί Ρενάρ ξεκίνησε να τρέχει πριν από 14 χρόνια, με την παρακίνηση ενός φίλου της και από τότε έχει τερματίσει σε πολλούς Μαραθωνίους και Ημιμαραθωνίους στην Αθήνα και στο εξωτερικό και σε πολλά 10άρια. Πάνω από 100 αγώνες και μετάλλια ανήκουν στη συλλογή της.
Απολαμβάνει το τρέξιμο και παρόλο που ξεκίνησε σχετικά μεγάλη, θεωρεί ότι θα μπορεί να τρέχει μία ζωή.
Το κέντρο της Αθήνας το ζει καθημερινά, με όλο το θόρυβο, την ένταση και το κυκλοφοριακό. Για αυτό η Κυριακή 10 Μαρτίου θα έχει μία γιορτινή διάθεση για τη Γαλλίδα δρομέα, που έχει μπει στην ελληνική πραγματικότητα.
Προπονείται πολλά χρόνια με τον Νίκο Πολιά και ανήκει στην ομάδα του, γεγονός που τη χαροποιεί ιδιαίτερα, βιώνοντας την κοινωνική διάσταση της αθλητικής δραστηριότητας. Αλλά και την καθοδήγηση που την έχει οδηγήσει σε καλές επιδόσεις.
Ο λόγος στην ίδια τη Σοφί Ρενάρ:
«Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι να μπορώ να τρέχω. Να ξεδίνω μέσα από τον αθλητισμό. Να κάνω αυτό που αγαπώ, όσο πιο συχνά γίνεται. Ειδικά όταν βρίσκομαι σε βουνό ή στη θάλασσα. Στην αγαπημένη μου Αίγινα η αύρα της θάλασσας με κάνει να ξεχνώ τα πάντα. Αφήνομαι στα βήματα που με οδηγούν στη χαρά του τρεξίματος. Είναι η ισορροπία που αναζητώ και την έχω κατακτήσει χάρη στο τρέξιμο.
Την Κυριακή στον Ημιμαραθώνιο θα απολαύσω αυτό το σχεδόν δίωρο τρέξιμο και θα χαρώ την συνύπαρξη με τόσες χιλιάδες άλλους που θα ζήσουν τη μεγάλη δρομική γιορτή της Άνοιξης.
Γυμνάζομαι σχεδόν καθημερινά. Τα πρωινά πριν πάω στη δουλειά κοντά στο σπίτι μου, στους δρόμους που είναι σχετικά ήσυχοι και για διαλειμματικές στο ΟΑΚΑ, για να χτίζω το τρέξιμο σε γρήγορο τέμπο.
Έχω τρέξει σε μεγάλες διοργανώσεις στο εξωτερικό. Πολλές φορές στο Παρίσι, που έχει κάτι μοναδικό, αλλά την Αθήνα δεν την αλλάζω.
Φροντίζω πάντα να είμαι παρούσα και στο Μαραθώνιο το Νοέμβριο και ακόμη περισσότερο την Άνοιξη στον Ημιμαραθώνιο.
Έχω κι εγώ από την πλευρά μου παρακινήσει πολλούς να μπουν στον μαγικό κόσμο του τρεξίματος. Δεν ήταν παλιά μόδα. Όταν ξεκίνησα είχαμε μία πολύ ωραία παρέα και πηγαίναμε όλοι μαζί σε αγώνες και κάναμε προπονήσεις. Ήταν εποχές που είχε πολύ λιγότερες συμμετοχές και φυσικά πολύ λίγους αγώνες. Χαίρομαι πολύ που έχει εξελιχθεί όλο αυτό.
Μπορεί να αλλάξει τη ζωή πολλών ανθρώπων!».