Δεν είναι η πρώτη φορά που στο γκρουπ του Γιώργου Πομάσκι συνυπάρχουν αθλητές και αθλήτριες που διεκδικούν την ίδια χρονική περίοδο διακρίσεις και μετάλλια σε μεγάλες διοργανώσεις.
Ούτε είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας διαθέτει αθλητές και αθλήτριες που διακρίνονται στα οριζόντια άλματα. Είναι, όμως, η πρώτη φορά που δύο αθλητές λειτουργούν τόσο αποτελεσματικά και αποδοτικά και έχουν – υπό την οδήγηση του Γιώργου Πομάσκι – σταθερή και παράλληλη πορεία στην κορυφή.
Ο Μίλτος Τεντόγλου και η Βούλα Παπαχρήστου συνέχισαν το σερί των διακρίσεων και μετά τα χρυσά μετάλλια στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βερολίνου, κατέκτησαν το χρυσό και ασημένιο μετάλλιο αντίστοιχα, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γλασκώβης. Και το πέτυχαν ο καθένας με τον δικό του – μοναδικό – τρόπο, δείχνοντας όχι μόνο τα αγωνιστικά τους χαρίσματα, αλλά την ικανότητα τους να λειτουργούν σε έναν σπουδαίο αγώνα και να πετυχαίνουν το καλύτερο που μπορούν τη δεδομένη στιγμή. Διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες, οι Παπαχρήστου και Τεντόγλου μπορεί να βρίσκονται σε διαφορετική φάση ζωής, ωστόσο στην κοινή τους στέγη, που δεν είναι άλλη από το προπονητήριο του Ολυμπιακού Σταδίου εκμεταλλεύονται την προοπτική που δημιουργεί σε έναν αθλητή το να γυμνάζεται σε ένα γκρουπ που και ο διπλανός του έχει τους ίδιους υψηλούς στόχους.
Στα τέλη Ιανουαρίου, η Βούλα Παπαχρήστου τραυματίστηκε και τέθηκε σε αμφισβήτηση ακόμη και η συμμετοχή της στη διοργάνωση της Γλασκώβης. Εκείνη όχι μόνο δεν το έβαλε κάτω, αλλά έκανε όσα έπρεπε για να φτάσει τελικά στην κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στη Γλασκώβη με άλμα στα 14,50 μ., που αποτελεί ατομικό ρεκόρ – το προηγούμενο κρατούσε από το 2009.
“Το διαχειρίστηκα συγκεντρωμένα, ξεκαθάρισα στο μυαλό μου πως αυτή είναι η κατάσταση τη δεδομένη στιγμή και πως πρέπει να την αντιμετωπίσω κατά μέτωπο. Ακολούθησα κατά γράμμα τις οδηγίες του γιατρού και των φυσιοθεραπευτών και έκανα αυτές τις κινήσεις που έπρεπε, δηλαδή δεν πήγα να κάνω του κεφαλιού μου ή να ρισκάρω την κατάσταση του ποδιού”, είπε η Παπαπαχρήστου και εξήγησε για την ικανότητα της να λειτουργεί αποτελεσματικά τα τελευταία χρόνια. “Δεν ξέρω πως συμβαίνει, ίσως είναι και κομμάτι του χαρακτήρα μου, αλλά στη δύσκολη στιγμή ξεπερνάω το πρόβλημα και κάνω την καλή επιλογή ώστε να μου βγει το αποτέλεσμα. Ισχύει πως τα τελευταία χρόνια έχω αλλάξει αρκετά. Μεγαλώνοντας ωριμάζεις, αλλάζουν τα δεδομένα που είχες τα προηγούμενα χρόνια. Αντιμετωπίζω αλλιώς τους στόχους μου και ξέρω ακριβώς τι πρέπει να κάνω, δεν αναλώνομαι στα άσχημα πράγματα”.
-Φοβήθηκες στον αγώνα;
“Δεν φοβήθηκα στον αγώνα, πίστευα και πιστεύω στις δυνατότητα μου, ωστόσο δεν είχα προπονηθεί όσο θα έπρεπε, οπότε ήξερα πως ότι ήταν να γίνει έπρεπε να γίνει γρήγορα. Ήξερα πως η ενέργεια που είχα θα ήταν μεγαλύτερη στα πρώτα άλματα, γι΄αυτό κυνήγησα από την πρώτη προσπάθεια την μεγάλη επίδοση. Δεν ήταν άσχημα τα άλλα άλματα, αφού ακόμη και στο έκτο άλμα έβγαλα μια καλή επίδοση, κάτι που δε συνηθίζω να κάνω. Θεωρώ πως το έκτο ήταν άλμα ψυχής”.
–Τι είναι αυτό που σε χαρακτηρίζει ως αθλήτρια;
“Θεωρώ πως ελίσσομαι πάρα πολύ και προσαρμόζομαι πολύ εύκολα σε συνθήκες που προκύπτουν είτε εντός αγώνα είτε στη διάρκεια της προετοιμασίας. Οχι δεν θυμάμαι ποτέ να έχω μπει σε αγώνα και να φοβηθώ”.
– Μίλτο εσύ πιο θεωρείς το μεγαλύτερο προσόν σου;
“Γενικώς δεν με επηρεάζουν πολλά πράγματα. Δεν πιστεύω στην ψυχολογία, δεν επηρεάζομαι από τέτοια θέματα. Ετσι είναι ο χαρακτήρας μου. Ακόμη και να ξεκινήσω τον αγώνα μου χάλια, που είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί ιδιαίτερα αν ξέρεις πως είσαι καλά , δεν τα παρατάω ξέρω πως κάτι κάνω λάθος και προσπαθώ να το βελτιώσω μόνος μου. Ετσι έκανα στο μίτινγκ του Μπέρμιγχαμ και κατάφερα τελικά να κλείσω τον αγώνα με άλμα πάνω από τα 7,90 μ., παρότι ξεκίνησα στα 7,50 μέτρα.
– Νιώθεις ανασφάλεια χωρίς τον Πομάσκι σε αγώνα;
“Δεν νιώθω ανασφάλεια χωρίς τον Πομάσκι, όμως με ξέρει πολύ καλά. Η φόρα μου είναι λίγο δύσκολη κι αν είναι εκεί ο Πομάσκι ξέρω πως θα δει αυτό που εγώ μπορεί να μην το καταλάβω εκείνη τη στιγμή και να μου αλλάξει τα πάντα. Η παρουσία του στην εξέδρα, στη διάρκεια ενός αγώνα μου δίνει μία επιπλέον σιγουριά”.
– Σε βαραίνει το 8,38 μ. της Γλασκώβης;
“Το 8,38 μ. είναι πολύ καλή επίδοση, που δείχνει πως το καλοκαίρι μπορώ να βρεθώ στο 8,50 με 8,60 μέτρα. Νομίζω πως και τώρα θα μπορούσα να είχα πηδήσει παραπάνω. Γενικώς δεν με βαραίνει όλο αυτό, είμαι έτοιμος να το αντιμετωπίσω και να κυνηγήσω ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις”.
– Πως βλέπεις το μέλλον σου στο στίβο, έχεις αντιληφθεί πως είσαι σε θέση να κυνηγάς μετάλλια σε όλες τις διοργανώσεις τα επόμενα χρόνια;
“Πιστεύω πως αν σταθεροποιηθώ θα μπορώ να έχω πολλές ευκαιρίες στο μέλλον για μετάλλια και διακρίσεις. Νομίζω πως αν φτάσω στο επίπεδο στο μέλλον να έχω σταθερά επιδόσεις στο 8,30 μ. με 8,40 μ., τόσο θα είμαι σε θέση να κυνηγάω τη διάκριση σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις”.
– Συνήθισες τη ζωή στην Αθήνα;
“Μπορεί να προέρχομαι από μία μικρή πόλη, όμως, μου αρέσει στην Αθήνα. Είμαι τέτοιος χαρακτήρας που δεν με επηρεάζουν εύκολα πολλά πράγματα, όπου και να με βάλεις θα προσαρμοστώ και θα περάσω καλά. Εννοείται και με ενδιαφέρουν κάποια άτομα που είναι δίπλα και κοντά μου, όμως, γενικά είναι φιλοσοφικό και βαθύ αυτό που λέω. Δεν επηρεάζομαι από εκείνα που δεν αφορούν άμεσα εμένα”.
– Το κίνητρο είναι σημαντικό για εσάς για να κυνηγήσετε τους στόχους σας;
Τεντόγλου: “Σίγουρα χρειάζεσαι κίνητρο για να φτάσεις ψηλά και να κυνηγήσεις πράγματα. Για κάποιους είναι τα χρήματα, για κάποιους η δόξα, εγώ βρίσκω κίνητρο σε αυτό που κάνω, γιατί μου αρέσει να αγωνίζομαι, που αρέσει να βελτιώνομαι και το απολαμβάνω. Σίγουρα δεν έχω κίνητρο τα χρήματα”.
Παπαχρήστου: “Φυσικά και χρειάζομαι κίνητρο. Δεν νιώθω πως κάποιες φορές το χάνω, νιώθω όμως αδικημένη, γιατί, παλεύω, παλεύω και δεν παίρνω πάντα αυτά που δικαιούμαι σε σχέση με αυτά που κάνω. Είμαι άνθρωπος που θέλω να δίνω πολλά, αλλά και να παίρνω αυτά που αξίζω, όταν αυτό δε συμβαίνει με σκοτώνει. Ωστόσο εκείνες τις στιγμές είναι ο Πομάσκι εκεί και θα μου πει δύο κουβέντες, θα ισορροπήσει όλο αυτό κι εγώ θα ηρεμήσω και θα συνεχίσω να κάνω την δουλειά μου”.
Ο Πομάσκι και τα… στοιχήματα
Η Βούλα Παπαχρήστου και ο Μίλτος Τεντόγλου είναι δύο δυνατές προσωπικότητες, που κυνηγούν να πετύχουν υψηλού στόχους. Η συνύπαρξη των δύο όχι μόνο δεν είναι δύσκολη, αλλά τους βοηθά να γίνονται καλύτεροι, αφού η διαδρομή πλέον είναι κοινή και το όραμα ίδιο. Ισορροπιστής σε αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον προπονητή τους Γιώργο Πομάσκι, που έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο σε θέματα της προετοιμασίας τους.
“Ο Πομάσκι είναι ιδικός σε αυτό που κάνει, λίγο αυστηρός κάποιες φορές, ωστόσο η προπόνηση μας αρέσει και κυλάει ωραία. Επίσης, βοηθάει να έχεις κάποιον στο γκρουπ σου που είναι σε υψηλό επίπεδο, γίνεσαι ακόμη πιο ανταγωνιστικός. Μάλιστα εγώ την κερδίζω με διαφορά αυτή η στιγμή τη Βούλα”, είπε γελώντας ο Τεντόγλου και η απάντηση ήταν άμεση από την Παπαχρήστου: “Είναι αλήθεια πως θέλει να κάνει ότι άσκηση κάνω και εγώ, όμως, συνήθως δεν την πετυχαίνει. Κόντρες στην προπόνηση και στοιχήματα δεν βάζουμε, γιατί προφανώς και ο Μίλτος φοβάται”.
Ο 21χρονος πάντως φαίνεται να κέρδισε το στοίχημα που έβαλε με την Παπαχρήστου σε σχέση με την επίδοση που θα πετύχαινε στον τελικό της Γλασκώβης. “Του είχα πει πως δεν θα κάνει πάνω από 8,12 μέτρα. Η αλήθεια είναι πως είναι πολλές οι φορές που του λέω άλλο από αυτό που περιμένει να ακούσει, μόνο και μόνο γιατί πεισμώνει και προσπαθεί ακόμη περισσότερο για να αποδείξει το αντίθετο”, είπε η Παπαχρήστου.
Μόνο μήκος στην Ελλάδα
Η Παπαχρήστου έχει αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν πως μπορεί να είναι εξίσου αποδοτική και στο μήκος. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους, που τη φετινή χρονιά θα ασχοληθεί ακόμη περισσότερο με το αγαπημένη της αγώνισμα. “Η σεζόν είναι δύσκολη. Το Παγκόσμιο είναι πολύ μακριά, πρέπει αρχικά να δούμε το καλεντάρι και να καταλήξουμε στους αγώνες. Εγώ θα ασχοληθώ στην Ελλάδα μόνο με το μήκος, προκειμένου να μην υπάρχει τόσο μεγάλη κόπωση από τους διαδοχικούς αγώνες το τριπλούν. Ωστόσο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων, θα κυνηγήσω τη συμμετοχή μου και στο μήκος”, είπε η Παπαχρήστου και συμπλήρωσε για τους αγώνες που θα ακολουθήσουν του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Ντόχα. “Δεν έχουμε ακόμη καταλήξει για το αν θα κάνουμε κλειστό το 2020. Ωστόσο είπαμε με τον Γιώργο, πως θα ξεκινήσουμε και ανάλογα με το πως θα είναι το σώμα μου θα αποφασίσουμε. Δική μου άποψη είναι να μην κάνω κλειστό στο 2020. Δεν το βρίσκω αναγκαίο να κάνω Παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Κίνα, ενώ θα έχω τελειώσει Οκτώβριο τις υποχρεώσεις μου με τους αγώνες του 2019 και θα έχω μπροστά μου τους Ολυμπιακούς του 2020”.
Για τον 20χρονο άλτη του μήκους, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα δεν είναι ο μόνος στόχος της χρονιάς. “Έχω το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ23, όπου θέλω να διεκδικήσω το χρυσό μετάλλιο κι από εκεί και πέρα τη σειρά αγώνων Diamond League, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων και φυσικά το Παγκόσμιο της Ντόχα. Είναι μια δύσκολη και γεμάτη σεζόν με πολλές προκλήσεις”.
https://www.instagram.com/p/BuvW_BWo-PA/
https://www.instagram.com/p/BujHXc8IoFJ/