Ελληνικές σημαίες δεν έλειψαν ούτε αυτή τη φορά από το Atakoy Arena. Αρκετοί Έλληνες, ανάμεσα τους και μέλη του ΟΚΑ Καβάλας που ήρθαν οργανωμένα να δουν τους αγώνες ήταν στην πρώτη απονομή για την ελληνική ομάδα. Ο Νίκος Ανδρικόπουλος, το ίδιο συγκρατημένος όπως συνηθίζει να είναι σε όλες τις πτυχές της ζωής του, απόλαυσε τόσο τη διαδικασία της απονομής, όσο και τις φωνές των ανθρώπων στις εξέδρες, που ζήταγαν μια φωτογραφία μαζί τους. Το πρώτο ελληνικό μετάλλιο ήρθε για την αποστολή στην Κωνσταντινούπολη, λίγες μόλις ημέρες από την ανείπωτη τραγωδία πίσω στη χώρα μας. “Έχω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα. Δεν μπορώ να χαρώ, με όσα συμβαίνουν πίσω”, ήταν τα πρώτα λόγια του Ανδρικόπουλου με το που κατέβηκε στο βάθρο. Λίγο αργότερα στη μεικτή ζώνη έδειξε με ικανοποίηση το μετάλλιο του, στο πίσω μέρος του οποίου αναγράφεται το όνομα του και η επίδοση του.
Ο Νίκος Ανδρικόπουλος με τα μέλη του ΟΚΑΚ
“Αρχίζω σιγά, σιγά και το συνειδητοποιώ. Το βράδυ δε θα έλεγα πως πέρασαν πολλές σκέψεις από το μυαλό μου. Περισσότερο η χαρά του τι έχω πετύχει. Νομίζω πως όταν φτάνεις τελικά σε αυτό που το σημείο δε σκέφτεσαι τόσο όσα έχουν προηγηθεί, ακόμη κι αν υπήρχαν δυσκολίες. Προσπάθησα να επεξεργαστώ αυτό που έγινε”, είπε ο 26χρονος και συμπλήρωσε: “Δεν ξέρω αν θα είμαι γουρλής ή όχι για την ομάδα, αλλά θεωρώ πως πρέπει να έρθουν άλλα τρία τουλάχιστον”. Ο Ανδρικόπουλος αποκάλυψε πως οι πρώτοι άνθρωποι που μίλησε ήταν οι γονείς του κι έπειτα αδελφή και οι φίλοι του.
