Παναγιώτης Παρασκευόπουλος

Στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα, ο Παναγιώτης Παρασκευόπουλος ήταν φοιτητής στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Συμμετείχε στη δισκοβολία και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο με επίδοση 28.95μ.

Η δισκοβολία, ιδιαίτερα αγαπητό αγώνισμα στους Έλληνες, ενώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες θα διεξαγόταν με τον αρχαίο Ελληνικό ρυθμό (από στάση) τελικά ο κάθε αθλητής έριχνε με τον δικό του!

Ο Παρασκευόπουλος τέθηκε επικεφαλής με 28.95μ αλλά έχασε το χρυσό μετάλλιο στην τελευταία βολή από τον Αμερικανό Γκάρετ με 29.15μ. που ήταν παγκόσμιο ρεκόρ.

Ιατρός, με ειδικότητα μικροβιολόγος-επιδημιολόγος με σπουδές και στο Ινστιτούτο Παστέρ στη Γαλλία, άσκησε το επάγγελμά του στην Αθήνα και στη συνέχεια στον Βόλο για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της ελονοσίας που προερχόταν από την την λίμνη Κάρλα όπου δεν έχασε την ευκαιρία να ασχοληθεί και με τον αθλητισμό. Διετέλεσε πρόεδρος του ΓΣ Βόλου ενώ διοργάνωσε και τους Δ Πανθεσσαλικούς αγώνες. Ίδρυσε τον "Σύνδεσμο Ελλήνων αθλητών" (1907), την "Ένωση των Ελλήνων Αθλητών» το 1920 ενώ είχε σημαντική εθελοντική δράση.

Γεννήθηκε στην Γορτυνία και πρόγονός του ήταν ο οπλαρχηγός του 1821 Δημήτριος Πλαπούτας. Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Θεοτόκη από την Κέρκυρα, αδελφή του Κωνσταντίνου Θεοτόκη.  Απεβίωσε στις 8 Ιουλίου 1956.

Ο Παρασκευόπουλος εκτός από αθλητής και Ολυμπιονίκης στο στίβο έκανε επίσης λαμπρή καριέρα και στην ποδηλασία.

Στους πρώτους Ολυμπιακούς το 1896 συμμετείχε και στην ποδηλασία στην κούρσα 12 ωρών όπου τερμάτισε τρίτος και είναι ένας από τους λίγους με μετάλλιο σε διαφορετικό αγώνισμα στην ίδια Ολυμπιάδα.