Μετά την Σοφία Υφαντίδου (διαβάστε εδώ) ήταν σειρά του Αλέξανδρου Παπαδημητρίου να τοποθετηθεί στο λογαριασμό του στα social media για τη σημασία της διεξαγωγής εγχώριων αγώνων, παρότι δεν υπάρχει πλέον στο αγωνιστικό πρόγραμμα κάποια μεγάλη διεθνής διοργάνωση.
Ο κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ στη σφυροβολία και νυν ομοσπονδιακός τεχνικός σε μια συνοπτική και ουσιαστική ανάρτηση εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η μικρή εγχώρια δράση που θα προκύψει – αν το επιτρέψουν οι συνθήκες – θα ωφελήσει αθλητές και αθλήτριες όλων των αγωνιστικών επιπέδων. Θυμίζουμε πως ήδη ο ΣΕΓΑΣ έχει στείλει τις προτάσεις του στην Πολιτεία για την επανεκκίνηση του στίβου και μαζί τις σκέψεις για τη διεξεγαγωγή αγώνων Ιούλιο και Αύγουστο.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Αλέξανδρου Παπαδημητρίου
“Θα μπω κατευθείαν στο ψητό. Οι αθλητές ζουν για να αγωνίζονται, για να συμμετέχουν σε αγώνες. Είμαι από τους παλιούς «ρομαντικούς» που θεωρώ ότι για αυτό ζουν οι αθλητές, να αγωνίζονται. Το 2010, ένας τραυματισμός μου στέρησε τη συμμετοχή μου στους αγώνες και πήγα να τρελαθώ. Το 2011 που αγωνίστηκα πάλι, τον καλύτερο μου αγώνα τον έκανα στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, τον Ιούνιο. Μέχρι τότε δεν μπορούσα να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της χρονιάς. Είμαι λοιπόν από αυτούς, από τη θέση του προπονητή πια, που θέλω να πραγματοποιηθούν το πανελλήνιο πρωτάθλημα, οι Βαλκανικοί αγώνες και αν είναι δυνατόν τουλάχιστον άλλες 2 εγχώριες διοργανώσεις, έστω και τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο αν χρειαστεί. Έτσι τα παιδιά, οι αθλητές, θα μπορέσουν να «μπουν» έστω και για αυτή τη μικρή σεζόν σε αγωνιστικό ρυθμό που τόσο έχουν ανάγκη.
Είμαι σίγουρος ότι πολλοί συμμερίζονται την άποψη μου και ότι όντως θέλουν να αγωνιστούν. Η συμμετοχή σε ένα Πανελλήνιο πρωτάθλημα είναι για κάποιους ευλογία, είναι στόχος. Για άλλους είναι να κερδίσουν. Για κάποιους είναι μέσο πρόκρισης σε ένα μεγάλο αγωνιστικό ραντεβού. Φέτος τα πράγματα θα είναι διαφορετικά σίγουρα αλλά αυτό δε μειώνει την αξία του να αγωνίζεται κάποιος ακόμα και αν δεν υπάρχει κάποιος απώτερος στόχος. Φέτος, για όλους τους αθλητές η συμμετοχή σε οποιοδήποτε αγώνα θα έχει την ίδια αίγλη. Ο αθλητής, απλά και μόνο θα εκτιμήσει τη δυνατότητα που θα του δοθεί, δηλαδή να αγωνιστεί και να νιώσει μια δικαίωση για την προσπάθεια που έκανε όλο αυτό τον καιρό με ό,τι μέσο είχε στη διάθεση του και όπου μπορούσε (δωμάτιο, βεράντα, σαλόνι, ταράτσα…) Εγώ πάντως που έχω 3 αθλητές στο γκρουπ μου και άλλους 2 στο σπίτι μου έχουν τρελαθεί με τη σκέψη ότι υπάρχει πιθανότητα να μην αγωνιστούν φέτος.
Όλα τα παραπάνω βέβαια προϋποθέτουν το «πράσινο φως» από την Κυβέρνηση την Πολιτική Προστασία και τον ΕΟΔΥ για την έναρξη των προπονήσεων και των αγωνιστικών δραστηριοτήτων. Αν υπάρχει το «πράσινο φως» από τους υπεύθυνους υγείας, να πραγματοποιηθούν οι αγώνες, απλά τα πράγματα. Γιατί δεν ξέρουμε τι θα γίνει το Φθινόπωρο, το Χειμώνα πάλι. Γιατί αν υπάρξει νέο κύμα πανδημίας, αν πάλι μείνουν απροπόνητοι οι αθλητές, τότε να δούμε τι επίδραση, σωματική, ψυχολογική και ότι έπεται θα έχει αυτό στους αθλητές. Ενώ αν έχουν αγωνιστεί έστω και λίγο τον Αύγουστο ή το Σεπτέμβριο, αυτό θα έχει «χρυσώσει» λίγο το χάπι και θα έχουν ίσως παραπάνω σθένος και κουράγιο για να συνεχίσουν.
Ο υφυπουργός οφείλει να μιλήσει με όλους ώστε να λάβει την καλύτερη απόφαση για όλους μας που ασχολούμαστε με τον αθλητισμό: με τις Ομοσπονδίες, του προπονητές, τους αθλητές, τους γονείς, όλους. Οι σωματικές αλλά και ψυχικές επιδράσεις στο οικοδόμημα του αθλητισμού έχουν αρχίσει και γίνονται εμφανείς. Οι επιδράσεις όμως των θετικών απ’ ότι φαίνεται μέτρων που έγκαιρα ελήφθησαν και από την Ελληνική Κυβέρνηση το ίδιο. Γιατί αν όλα πάνε καλά να μην υπάρξει αγωνιστική δράση”;
